Borstvoeding Blog

DONORMELK IN HET ZIEKENHUIS - KAN DAT OOK?

Als snel had ik een behoorlijke voorraad opgebouwd. Alleen zij weigert melk uit de vriezer te drinken, iets wat ik totaal niet kende want de oudste dronk alles. Toen ben ik eens gaan kijken wat ik met de melk kon doen en las over doneren voor prematuren. Dat ging ik doen! dit was wat ik wilde! Een prematuur die groot kon groeien op mijn melk. Totdat ik de voorwaarden las. Je moet binnen 1 uur van Amsterdam wonen anders komen ze het niet halen. Helaas, zeeland ligt dan erg uit de route.Wat een domper was dat. Dus toen ben ik verder gaan zoeken en kwam ik terecht op de faceboek van donormelk gevraag en aangeboden. Dit was wat ik wilde, een kindje wat mijn melk kon drinken. Het was dan wel geen prematuur maar wat maakt het ook uit, voor ieder kindje is mama melk goed. Alleen is er vanuit zeeland niet zo’n animo voor melk van een ander.

Op een ochtend zag ik een oproep van iemand die wel melk wilde halen bij mij in de buurt. Ik heb een berichtje gedaan en ze wilde mijn melk wel hebben. Ik vond het zo spannend. Straks stond er iemand aan de deur voor mijn melk die ze aan haar kindje ging geven. Dit gaf zo’n goed gevoel. Ik vond het zo bijzonder om te doen. Een paar keer kreeg ik een berichtje dat haar dochter ook heerlijk van de melk dronk. Wat bijzonder!

Al een paar keer had ik met mijn nichtje, die tevens een vriendin is, gesprekken gehad over borstvoeding en dat ze er zo van baalde dat het bij haar eerste niet gelukt was. Ze was zwanger van de 2e en wilde heel graag borstvoeding geven, maar was ook bang dat haar kindje weer bijgevoedt moest worden met kunstvoeding omdat bij haar de productie pas laat op gang kwam. “Waarom geen donormelk” vroeg ik haar en dat wilde ze wel als ik haar donor wilde zijn. Natuurlijk wil ik dat!

Helaas had ze met 33 weken gebroken vliezen en belandde in het ziekenhuis. Daar heeft ze meerdere malen besproken dat ze donormelk wilde geven. De lactatiekundige, verloskundige en kinderarts kwamen er aan te pas. Er werd raar opgekeken maar toch kregen we toestemming. Wat fijn het mocht!

Met 36 weken zwangerschap werd er besloten dat het kindje gehaald werd. Ze kreeg een sectio om half 2. Wat spannend! En toen kwam er om half 2 een telefoontje. Het was haar man. De verpleging had aangegeven dat de donormelk mocht, mits het binnen een uur in het ziekenhuis was en gekolfd met hun kolf. Slik, wat een druk ineens. Nu moest ik gaan leveren, het moest verse melk zijn. Ik vol goede moed naar het ziekenhuis en steeds tegen mezelf gezegd, het lukt je wel! Maar oh wat als het nu niet lukt. Het moest en zou lukken, ik had het beloofd en hij had het nodig!

Daar zat ik dan in het ziekenhuis, totaal onbekende kolf en geen fijn schild. De verpleging liep steeds binnen of het al lukte. Nee natuurlijk lukt het zo niet! Gelukkig kwam de eerste 10cc eruit en daar was de verpleging al weer, nu met een spuitje om de melk op te trekken. Zo mooi, daar gingen de eerste druppels melk naar mijn neefje toe terwijl zijn mama nog op de operatie kamer was. Helaas was ze binnen 3 tellen weer terug. Het was naast zijn mondje gegaan. Dat schiet op zeg… Uiteindelijk 100cc kunnen achterlaten en naar huis gegaan. Gelukkig mocht in van de verpleging daarna met mijn eigen kolf kolven als ik mezelf maar aan de hygiëne regels hield. Dus de dag erna weer 140 cc kunnen brengen naar het ziekenhuis. En de kleine man, die mocht bij zijn mama gaan proberen. Daarna kreeg hij nog met fingerfeeding van mijn melk. Eerst 10cc per keer, de dag erna al 20cc per keer. Hij dronk het zo op. Helaas gebeurde ook waar ze bang voor was, ook nu kwam de productie laat op gang. Maar nu had ze geen zorgen en stress want hij kreeg melk binnen en het was geen kunstvoeding maar mamamelk.

Na 4 dagen van mijn mamamelk, kreeg ik een berichtje. Het leek als nog te mislukken. Er kwam nog maar weinig melk bij haar. Ze vroeg of de mijn voorraadje mocht hebben zodat hij toch mama melk kon blijven drinken. Natuurlijk mag dat! Aangezien die eigenwijs van ons toch alleen maar vers wil maak ik er liever iemand anders blij mee. Ze heeft heel hard gewerkt en op dag 5 was daar dan de befaamde stuwing! Ja het lukte toch! Hij hoefde mijn melk niet meer! Maar hij had het zo mogen hebben. Haar wens is uitgekomen, ze kan volledig borstvoeding geven! Hij heeft 5 dagen van mijn melk mee mogen smikkelen, ik vind het zo bijzonder dat ik die paar dagen 2 kindjes hebben kunnen voorzien van melk en laten groeien op mijn melk.

Nu staat er nog melk in de vriezer voor het geval dat het bij haar stil valt. En anders, dan maken we er weer een ander kindje blij mee! Lang leve de donormelk!

Tue, 10 March